Prawo energetyczne jest w Polsce uregulowane przez szereg ustaleń zawartych wewnątrz uchwalonej dnia 10 kwietnia 1997 roku ustawy o Prawie energetycznym, wraz z jej późniejszymi zmianami.

Ustawa ta jest zastępstwem dla funkcjonującej wcześniej ustawy uchwalonej 6 kwietnia 1984 roku o gospodarce energetycznej, która regulowała stosunki gospodarcze na rynku paliw i energii w gospodarce nakazowo-rozdzielcze i określa ona szereg zasad, kompetencji i przepisów dotyczących prawa energetycznego w Polsce, a w tym:

– przepisy o koncesjach i taryfach energetycznych
– zasady dostarczania paliw i energii
– kompetencje i zasady działania Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
– przepisy o urządzeniach energetycznych, instalacjach, sieciach i ich eksploatacji
– zasady polityki energetycznej państwa

Zasadniczym celem prowadzonej przez państwo polityki energetycznej jest zapewnienie odbiorcom dostępu do stałych dostaw energii, bezpieczeństwa energetycznego kraju oraz wzrastającej efektywności energetycznej i jej konkurencyjności. Bardzo ważną kwestią jest również przeciwdziałanie niekorzystnym zmianom klimatycznym oraz związane z tym promowanie wytwarzania ekologicznej, „zielonej” energii z źródeł odnawialnych.

Ustawa o prawie energetycznym określa jakie są wytyczne związane z planowanie i sprawozdawczością, na których oparte są polityka energetyczna, a także stosowana przez państwo strategia związana z bezpieczeństwem kraju.

W ramach ustawy o prawie energetycznym przewiduje się konkretne kary finansowe wynikające bezpośrednio z nienależytego wypełniania obowiązków ustawowych przez przedsiębiorstwa energetyczne. Choć z punktu widzenia przedsiębiorców może wydawać się to nieludzkie i niesprawiedliwe, jest to jednak jeden z kroków, który ustawodawca podjął jako swego rodzaju prewencję przed potencjalnymi nadużyciami, czy zaniedbaniami mogącymi wpłynąć na gospodarkę energetyczną wewnątrz kraju.

W tej ustawie, Odnawialne Źródła Energii określono jako „źródła wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także z biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych i zwierzęcych”. Prowadzi to zatem do konkluzji, że Odnawialne Źródła Energii to takie, których używanie, procesowanie i wydobywanie nie wiąże się potencjalnie z ich długotrwałym deficytem, jako że ich zasoby odnawiają się w krótkim czasie.